Ik zie, ik zie

wat jij niet ziet

Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en de kleur is geel!

Een leuk tussendoortje tijdens de lessen of tijdens een lange autorit.

Het is ook een leuke manier om naar schilderijen te kijken. Niet alle kunst leent zich daarvoor: er moet wel echt veel te zien zijn.

Fred Breebaart

In mijn vorige blog schreef ik over mijn bezoek aan Galery Alma Blou in Landhuis Habaai. Daar sprong het werk van Fred Breebaart meteen in het oog.

Ik herkende de afbeeldingen. Bij de huisarts hangen verschillende reproducties die heel erg verkleurd zijn. In de galerie hangen originele werken.

Van een afstandje vallen de schilderijen van Fred Breebaart al op. De kleuren spatten van de schilderijen af!

Kom je een stapje dichterbij dan zie je een landschap met een gebouw en verschillende mensen. Zoom je verder in, dan zie je wat er allemaal gebeurt op het schilderij. Het maakt nieuwsgierig.

Het spelletje "Ik zie, ik zie" is zeker toepasbaar op onderstaand werk. Het is een goede start om in gesprek te raken over kunst.

Verder praten? Wie weet kunnen deze vragen helpen:

Waar is het? Wat is dat grote gebouw?

Wie zijn de mensen die te zien zijn? En wat doen ze hier? Waarom komen ze samen?

Libertad- Fred Breebaart

Het werk van Breebaart doet denken aan de tekeningen van Charlotte Dematons uit de “Gele ballon” of het boek “Nederland”.

Zelf heeft Breebaart over zijn werk gezegd:

“Uitgangspunt bij mijn werk is het maken van een schilderij dat er van een afstand blij uitziet, waarbij altijd meer mensen aanwezig zijn dan verantwoord is en uitnodigt tot nadere bestudering van details en grapjes, zodat er een glimlach wordt losgemaakt bij de aanschouwer. Deze glimlach, die blijft terugkomen bij het (her)ontdekken van details, is mijn drijfveer en voornaamste beloning.”

Breebaart heeft verschillende schilderijen gemaakt met de vele landhuizen die Curaçao rijk is. Maar ook van verschillende Nederlandse steden is er werk.

Landhuis Ronde Klip- Fred Breebaart