Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is
Kura Hulanda
Otrobanda in Willemstad is tegenwoordig the place to be! Waar de wijk vroeger het imago had van een onveilige buurt, is het nu de plek om te genieten van een hapje, drankje en… uiteraard kunst!
Als je de wijk doorloopt zie je prachtige muurschilderingen en beelden van verschillende kunstenaars.
Een wandeling met een gids is zeker aan te raden, wil je meer weten over deze wijk. Of je moet deze blog in de gaten houden, dan komt er vanzelf ook iets voorbij over de kunstwerken in Otrobanda!
Een plek die je wat mij betreft gezien moet hebben is het Kura Hulandamuseum.
Kura Hulanda Museum
De meest indrukwekkende plek die ik tot nu toe heb bezocht: Het Kura Hulanda Museum. De betekenis van Kura Hulanda is Nederlands Erf. Kura Hulanda is vlakbij de haven van Willemstad en was ten tijde van de slavernij de plek waar de goederen en slaven werden verhandeld.
In het museum wordt het verhaal verteld over de Transatlantische slavenhandel: van het moment dat de slaven uit Afrika werden meegenomen, de reis, het leven als slaaf op de plantages, de opstand van de slaven en het einde van de slavernij. (Als je al van einde van de slavernij mag spreken...)
Het museum bevat een rijke collectie tekeningen, schilderijen en voorwerpen, veelal verzameld door Jacob Gelt Dekker. Hij vond het belangrijk om de culturele identiteit van de Curaçaose bevolking weer te geven. Daarom is er ook veel kunst te vinden vanuit de Afrikaanse landen waar de slaven vandaan kwamen. Te denken valt aan de kleurrijke kleding, kunstvoorwerpen en muziekinstrumenten. Dit maakt ook dat de Curaçaose gemeenschap een bonte, multiculturele samenleving is!
De rondleiding start bij het begin, en dan bedoel ik niet de eerste reizen van de WIC. Nee, slavernij was er al vele duizenden jaren eerder. Als je de bijbel erop na slaat, speelt slavernij al een rol. Denk maar aan het verhaal van Mozes die het volk Israël bevrijdde uit Egypte. Je vindt dan ook veel geschriften en voorwerpen uit het voormalig Mesopotamië.
Mama Afrika
De binnentuin is ook indrukwekkend. In het hart van de tuin staat een beeld van “Mama Afrika”, in 1999 gemaakt door Nel Simon (geboren op 12 oktober 1938 in Willemstad).
Het is maar net op welke plek je voor het beeld staat, wat je ziet. Een vrouwengezicht, oftwel “mama”. Of de contouren van het continent “Afrika”. Het kunstwerk staat voor de oorsprong van de Curaçaose bevolking.
Gebrandmerkt en geketend
Verderop in het museum zijn veel voorwerpen tentoongesteld die gebruikt zijn door de plantagehouders om hun slaven zogenaamd in bedwang te houden. Van ijzeren stempels om te brandmerken tot andere martelwerktuigen om de slaven te straffen die in opstand kwamen. Er is zelfs een scheepsruim nagebouwd, zodat je een indruk krijgt hoe het was om voor ruim 2 maanden hutje mutje met nog 300- 600 slaven, van jong tot oud, in een bedompte, kleine ruimte te zitten. Daar is 9 uur in een vliegtuigstoel zitten niets bij!
Alleen de aanblik aan al die gruwelijkheden laten je al de rillingen over je rug lopen, helemaal als je de verhalen van de gids erbij hoort.
Einde slavernij?
In 1795 was de Curacaose slavenopstand onder leiding van Tula. De daadwerkelijke afschaffing van de slavernij was pas in 1863. Dan is het verhaal nog niet afgelopen. Slavernij is van alle tijden, maar in andere vormen. Denk maar aan de strijders voor/ tegen gelijke behandeling Martin Luther King, Malcom X, Nelson Mandela, maar ook de Ku Klux Klan hebben ook een plek in de tentoonstelling.
Voor je het museum verlaat word je geconfronteerd met de moderne vormen van slavernij, want helaas is slavernij nog steeds aan de orde…
Wist je dat...
... 1 juli Keti Koti wordt gevierd?
... Keti Koti "verbroken ketenen"betekent?
... Op 1 juli 1863 de slavernij afgeschaft in Suriname en de Nederlandse Antillen?
... het museum voor alle leeftijden is, maar voor kinderen vanaf groep 5 -6 het meest geschikt qua onderwerp?
